ناهید

ناهید

ناهید
در اردیبهشت ۸۶ هنگامی که سریع‌السیر زهره به دومین سیاره منظومه شمسی رسید پدیده‌ای غیر عادی نظر دانشمندان را به خود معطوف ساخت. تیمی از دانشمندان اروپایی از طیف‌سنج اتمسفری فروسرخ (SOIR)‌ برای بررسی اختفای خورشیدی پشت زهره استفاده کردند. بررسی اختفای خورشید به دانشمندان اجازه می‌دهد که نحوه ‌جذب یک طول موج بخصوص به وسیله ی جو سیاره را مطالعه کنند.
‌این طول موج‌ها و میزان جذب آنها، نوع و مقدار گازها را در اتمسفر زهره مشخص می‌سازد. در این بررسی دانشمندان در طول موج ۳/۳ میکرومتری در میانه‌ی محدوده فروسرخ طیف، یک پدیده غیرعادی مشاهده کردندکه در طی اختفا به طور منظم با افزایش عمق جو افزایش می‌یافت. در ابتدا تصور می‌شد که یک مولکول آلی شامل کربن و هیدرو‍ژن مسبب این پدیده است اما هیچ مولکول آلی شناخته‌شده‌ای همه خواص این پدیده را توجیه نمی‌کرد.
دانشمندان ناسا با بررسی دوباره ی پدیده٬ اثر مشابهی را در طیف جو مریخ مشاهده کردند. دو تیم مشاهدات را با هم مقایسه نمودند. هر دو پدیده یکسان بودند و این سرنخ خوبی بود. جو زهره ضخیم‌تر از مریخ است اما جو هر دو سیاره از ۹۵% دی‌اکسید کربن تشکیل شده است. دانشمندان ناسا دریافتند که مسبب این پدیده یک ایزوتوپ دی‌اکسید کربن است که یکی از دو اتم اکسیژن آن به جای هشت پروتون و هشت نوترون(اکسیژن-۱۶)، هشت پروتون و ده نوترون(اکسیژن-۱۸) دارد.
تا کنون جذب مولکول در این طول موج مشاهده نشده بود اما تحقیقات سه گروه مستقل نتایج یکسانی را نشان داد، یک گذار کمیاب که تنها در این ایزوتوپ ممکن است، باعث ایجاد پدیده مذکور می‌شود. وزن متفاوت این دو نوع ایزوتوپ اتم اکسیژن به مولکول اجازه می‌دهد همزمان به دو روش ارتعاشات خود را تغییر دهد اما مولکولهای حاوی اکسیژن معمولی در هر زمان تنها می‌توانند یک نوع تغییر داشته باشند.
این گذار کمیاب حتی به مولکول اجازه می‌دهد انرژی بیشتری جذب کند و بنابراین نقش فعالتری در در اثر گلخانه‌ای ایفا نماید. این ایزوتوپ ۱% کل دی‌اکسید کربن زمین را تشکیل می‌دهد و مقدارش در جو زمین ۲۵۰۰۰۰ بار کمتر از مقدار آن در جو زهره است. بنابراین، نقش آن روی اثر گلخانه‌ای در زمین کوچک است اما در زهره اثر قابل نوجهی دارد.
منبع:اسا

ناهید
در منظومه شمسی ما ناهید بعد از عطارد دومین سیاره نزدیک به خورشید است. ناهید داغ ترین سیاره در منظومه شمسی ماست. این سیاره با ابرهای اسید سولفوریکی که به سرعت در حال چرخش و حرکتند پوشیده شده که گرمای خورشید را به دام می اندازند. جو ناهید بیشتر از دی اکسید کربن است. با این که ناهید هسته آهنی دارد ولی فقط یک حوزه مغناطیسی خیلی ضعیف دارد. ناهید سیاره ای ست که انسان در جو سمی اش خفه می شود، در گرمای بسیار زیادش پخته می شود و در فشار جوی وحشتناکش خرد می شود. این سیاره در هنگام سپیده دم و نیز غروب خورشید کاملاً درخشان و به خوبی قابل مشاهده است. به خاطر همین به ستاره بامداد یا ستاره شامگاه معروف است. این سیاره وقتی به خورشید نزدیک تر می شود, از زمین فقط در هنگام سپیده دم و غروب قابل مشاهده است.

شبیه ترین سیاره به زمین
سیاره ناهید به عنوان قل زمین شناخته می شود. چون از نظر اندازه، جرم، ترکیب و فاصله از خورشید این دو سیاره خیلی شبیه به هم هستند. هیچ سیاره دیگری هم به اندازه ناهید به زمین نزدیک نمی شود. وقتی ناهید خیلی به زمین نزدیک می شود فاصله اش از زمین به حدود 7/23 میلیون مایل (2/38 میلیون کیلومتر) می رسد.
وقتی از زمین به ناهید نگاه می کنیم، ناهید از هر سیاره دیگری یا از هر ستاره دیگری درخشان تر است. به خاطر نزدیکی ناهید به زمین و ابرهای دورش که نور خورشید را منعکس می کنند، این سیاره درخشان ترین سیاره در آسمان به نظر ما می رسد. در زمان های مشخصی از سال، ناهید در میان ستاره ها و سیاره ها اولین شیئی ست که درشامگاه در غرب آسمان دیده می شود. در زمان هایی نیز آخرین شیئی ست که هنگام صبح در آسمان شرقی دیده می شود. حتی وقتی ناهید نزدیک زمین است، در هنگام بیشترین میزان درخشندگیش می توان آن را در نور روز هم مشاهده کرد.

اندازه
قطر ناهید حدود 7520 مایل (12100 کیلومتر) است که 400 مایل (644 کیلومتر) کمتر از زمین است یا حدود 95 درصد قطر زمین را دارد.

دما
ناهید گرم ترین سیاره در منظومه شمسی ماست. ابرهایی که آنرا دربرگرفته اند، گرمای خورشید را به دام می اندازند (اثر گلخانه ای) و این باعث می شود که گرمای ناهید به 480 درجه سانتی گراد برسد. گیاهان و جانورانی که روی سطح زمین زندگی می کنند به خاطر گرمای زیاد نمی توانند روی سطح ناهید زندگی کنند. ولی نمی دانیم که آیا هیچ نوعی از حیات در ناهید وجود ندارد؟ دانشمندان شک دارند که در ناهید هیچ شکلی از زندگی وجود داشته باشد.
ستاره شناسان باور دارند که دمای زیاد سطح ناهید را می توان با اثر گلخانه ای توضیح داد. یک گلخانه اجازه می دهد انرژی تابشی از خورشید بتابد ولی مانع از آن می شود که بیشتر گرما از آن منعکس شود. ابرهای ضخیم و جو متراکم ناهید همین کار را انجام می دهند. انرژی تابشی خورشید به جو سیاره می رسد, ولی ذرات بزرگ اسید سولفوریکی که در ابر وجود دارند و مقدار زیاد دی اکسید کربنی که در جو وجود دارد بیشتر انرژی خورشید را درسطح سیاره به دام می اندازد.

جرم و تراکم
جرم ناهید حدود چهار پنجم جرم زمین است. نیروی جاذبه روی ناهید کمتر از زمین است. به همین دلیل وزن یک شیء 100 پوندی بر روی زمین، روی ناهید به حدود 88 پوند می رسد. ناهید همچنین نسبت به زمین تراکم کمتری دارد. یعنی وزن تکه ای از ناهید کمی کمتر از وزن همان تکه از زمین است. ناهید بعد از زمین و عطارد متراکم ترین سیاره منظومه شمسی ماست.

مدار
ناهید بعد از عطارد نزدیک ترین سیاره به خورشید است. متوسط فاصله ناهید از خورشید حدود 2/67 میلیون مایل (2/108 میلیون کیلومتر) است (زمین 150 میلیون کیلومتر و عطارد 9/57 میلیون کیلومتر از خورشید فاصله دارند). مدار ناهید بیشتر دایره ای شکل است تا بیضی شکل. در حالی که مدار بیشتر سیارات
دیگر بیضی شکل است.

طول روز و سال
ناهید خیلی آهسته می گردد. هرروز روی ناهید 243 روز زمینی طول می کشد. 225 روز زمینی یا 2/71 ماه هم طول می کشد تا ناهید یک بار به دور خورشید بگردد و یک سال پدید آید. موقعی که ناهید و زمین نزدیک یکدیگرند, ما همیشه یک طرف ناهید را می بینیم.

سطح و جو
اگرچه ناهید قل زمین نامیده می شود، ولی وضعیت سطحش خیلی با زمین فرق می کند. زمین شناسان به سختی درباره سطح ناهید چیزی آموخته اند. چون این سیاره با ابرهای ضخیمی از اسید سولفوریک پوشیده شده. در نتیجه دانشمندان از رادار، تجهیزات ستاره شناسی رادیویی و کاوشگرهایی که به ناهید می روند برای به دست آوردن اطلاعات استفاده می کنند. به این ترتیب آنها متوجه شده اند که سطح ناهید بسیار داغ و خشک است. هیچ آب مایعی در این سیاره وجود ندارد. چون گرمای زیاد باعث می شود که هر مایعی در ناهید بجوشد.

ماه
ناهید ماه ندارد

اولین فضاپیمایی که به ناهید رفت
ونرا3 (Venera3 ) اولین فضاپیمایی بود که به ناهید رسید. این فضاپیمای اتحاد شوروی سابق در سال 1965 به ناهید فرستاده شد. در سال 1966 به ناهید رسید و کپسولش با چتر نجات روی سیاره فرود آمد. اما درست قبل از این که به جو وارد شود تماس با این فضاپیما قطع شد.